Ακόμη κι εγώ, ως άνθρωπος που κινούμαι στον χώρο του γάμου, δεν κατάφερα να αποφύγω τις παρενέργειες της μεγάλης έκθεσης σε τόσες εικόνες και λεπτομέρειες για ένα γάμο, που από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως ο γάμος της χρονιάς.
Αναφέρομαι στον γάμο της Μαριέττας Χρουσαλά με τον Λέων Πατίτσα, που έγινε το περασμένο Σάββατο 5 Ιουνίου στον Αγ. Γεώργιο στο Καβούρι. Ελπίζω να τονίζω σωστά το επώνυμο, γιατί επίσημα το έχω δει γραμμένο μόνο με λατινικούς χαρακτήρες και στα ελληνικά, το έχω δει γραμμένο με διάφορους τρόπους.
Για να μπορέσω λοιπόν να γράψω αντικειμενικά τις σκέψεις μου επέλεξα την “αγρανάπαυση” για μερικά 24ωρα και πλέον θα ήθελα να αναφερθώ στην αίσθηση που μου άφησαν όσα παρακολούθησα.
Εκείνο που θέλω να ξεκαθαρίσω από την αρχή, είναι το γιατί δεν χαρακτήριζω έναν τέτοιο γάμο ως τον γάμο της χρονιάς. Πολύ απλά, γιατί ένας γάμος δεν γίνεται ο γάμος της χρονιάς αν ξοδέψεις δεκάδες χιλιάδες ευρώ για την οργάνωσή του ή αν ανταλλάξεις πανάκριβα δώρα ή αν οι κάμερες βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από το σημείο του μυστηρίου.
Αντίθετα, μέσα από τις αφηγήσεις των αναγνωστριών του teleiosgamos.gr μπορώ να βρω εκατοντάδες γάμους της χρονιάς, διαβάζοντας τις περιγραφές τους στο Forum. Γιατί οι γάμοι της χρονιάς, όταν διαβάζεις γι’ αυτούς, αγγίζουν την ψυχή σου, έχουν να σου πουν κάτι παραπάνω από ότι τα υλικά πράγματα, που απλά τα πληρώνεις και τα αποκτάς.
Δεν λέω βέβαια ότι αφού η οικογένεια του γαμπρού έχει χρήματα δεν πρέπει και να τα χαίρεται και να τα διαθέτει όπως επιθυμεί. Φυσικά και είναι δικαίωμά τους κι επίσης σε καιρούς κρίσης εγώ δεν θα πω ότι αυτό προκαλεί το κοινό αίσθημα. Αντίθετα, θα πω … ευτυχώς που γίνονται και μερικοί αρκετά πλούσιοι γάμοι για να κινηθεί η αγορά και να κυλίσει το χρήμα.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για τον γάμο, γιατί όλο και κάποια εκπομπή θα είδατε, όλο και κάποιο δημοσίευμα θα διαβάσατε, από τα δεκάδες που έγιναν. Ήδη ξέρετε για το νυφικό και για το δεύτερο νυφικό, ήδη ξέρετε για το αυτοκίνητο αντίκα, ήδη έχετε δει την μπομπονιέρα με τον ναυτικό κόμπο δια χειρός κυρίας Αγλαΐας (μαμά Μαριέττας), ήδη είδατε τον στολισμό σε τόνους του ροζ, ήδη μάθατε για το δώρο των πεθερικών, που είναι ένα σκάφος μεγάλης αξίας αφού αυτό απαιτεί η οικογενειακή παράδοση.
Θα σταθώ μόνο σε ορισμένα σημεία που εμένα με έκαναν να σκεφτώ γενικότερα για τους γάμους, ότι κάπου στην πορεία ίσως χάνεται η ουσία. Ένα από αυτά είναι το έθιμο του κρεβατιού που τηρήθηκε μεν στον συγκεκριμένο γάμο, όπως ήθελε η νύφη, αλλά όχι στην εκδοχή που γνώριζα μέχρι σήμερα. Διότι, δεν στρώθηκε το κρεβάτι που θα κοιμάται το ζευγάρι την υπόλοιπη ζωή του, αλλά το κρεβάτι μιας σουίτας ξενοδοχείου που προφανώς θα τους φιλοξενούσε και την πρώτη νύχτα του γάμου (ελπίζω να ισχύσε τουλάχιστον αυτό). Πραγματικά δεν βρίσκω ένα ουσιαστικό λόγο για τον οποίο τηρήθηκε αυτό το έθιμο.
Ένα άλλο σημείο στο οποίο θα σταθώ και είναι και το σημαντικότερο, κατά την άποψή μου πάντα, είναι ότι ο ιερέας τελούσε το μυστήριο και οι νυμφίοι ήταν οπουδήποτε αλλού, εκτός από εκεί που τελούνταν το μυστήριο. Εκείνη την ιερή στιγμή φαίνεται πως είχαν πολλά να πουν τόσο μεταξύ τους, όσο και με τις κάμερες, αλλά και τους καλεσμένους που τους είχαν περικυκλώσει. Αν δεν κάνω λάθος, επιλογή του κάθε ζευγαριού είναι ο θρησκευτικός γάμος, που σημαίνει ότι πιστεύουν στο μυστήριο και στην ιερότητά του. Συνεπώς δείχνουν και την πρέπουσα προσοχή και σεβασμό στο μυστήριο, που τους ενώνει ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Ίσως όμως και να κάνω λάθος, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος.
Θα μείνω εδώ και δεν θα σχολιάσω τίποτε άλλο. Αν έτσι είναι ο γάμος που ονειρευόταν να κάνει η νύφη είναι απόλυτα σεβαστό. Άλλωστε ο καθένας έχει τα δικά του στάνταρ, τα δικά του πρότυπα, τα δικά του βιώματα, τα δικά του γούστα, τον δικό του κύκλο γνωριμιών, την δική του καταγωγή, τις δικές του επιθυμίες, τα δικά του όνειρα.
Εγώ απλά επειδή ένιωσα ως θεατής να χάνεται η ουσία στην τέλεση ενός θρησκευτικού γάμου, θα ήθελα να τους ευχηθώ να ζήσουν ευτυχισμένα την έγγαμη πλέον ζωή τους και να μεγαλώσουν γερά και χαρούμενα παιδιά.
Και σε εσάς που ετοιμάζεστε να παντρευτείτε θα ήθελα να ευχηθώ να μη χάσετε την ουσία του γάμου, τόσο εκείνη τη μέρα, όσο και κάθε μέρα του έγγαμου βίου σας. Μην επιτρέψετε να χαθεί η ουσία ανάμεσα σε τούλια, στολισμούς, αστακομακαρονάδες και πρωτότυπα δωράκια για τους καλεσμένους.
Οι φωτογραφίες είναι από το madata.gr
Update 16/6/2010 :
1. Όταν έγραφα αυτό το κείμενο, δεν ήξερα καν για το πάρτυ στο θωρηκτό Αβέρωφ και ούτε φυσικά είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο!
2. Επίσης, πριν λίγο ανακάλυψα ότι το site για το γάμο τους έχει “κατέβει”, δηλαδή δεν υπάρχει πια!
